 |
Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. Wywiad będzie wdzięczny. |
| Agar Czerwony | |
|---|---|
 Agar (wizja fanowska) | |
| Moc | bóg ognia |
| Pochodzenie | ??? |
| Kultura | Białe Konoweryn
dalekie południe księstwa Daeltr'ed |
| Przynależność | bogowie |
Pan Ognia czczony jest głównie w Białym Konoweryn.
Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu. Uciekaj.
Agares achi[]
Tytuł Płomienia Agara przyjmuje tradycyjnie władca Białego Konoweryn. Ostatni znany mężczyzna noszący ten tytuł to Laweneres, po którym władzę przejęła wybranka Pana Ognia.
Oko Płomieni[]
Oko jest emanacją boga, fragmentem jego domeny w świecie śmiertelników. Oko znajduje się w świątyni Agara w Białym Konoweryn.
Vasagar[]
Vasagar to Sąd, czyli Objęcie Agara - tradycyjne samobójstwo polegające na wejściu w Oko Pana Ognia.
Historia[]
Agar został głównym bogiem Dalekiego Południa około tysiąca lat temu. Wcześniej rolę głównego demiurga tych krain pełniła Wielka Matka, która po przewrocie stała się Służką, boginią niewolników.
|
UWAGA!
Spoilery z 5. tomu Każde Martwe Marzenie! |
Samyi[]
Samyi jest jedynym znanym z meekhańskiego cyklu slugą Pana Ognia. Został objęty przez boga pod Pomwe.
Komnata Popiołu[]
Kanayoness dzięki Yatechowi wtrąca się w rozgrywkę pomiędzy Agarem a Eyfrą i pozostałymi obecnymi w Komnacie Popiołu. Yatech zauważył, że Eyfra za bardzo interesuje się wojnami, bitwami i rzeziami. Opowiedział o tym Kanie.
Podczas jednej z rozmów z Agarem, Kanayoness zwraca Panu Ognia uwagę na sztuczki Eyfry i namawia go, by interweniował i spróbował uratować ostatniego z krwi swoich awenderi, Laweneresa z Białego Konoweryn.
Cytaty[]
- Agar od Ognia nie ma zbyt wielu wyznawców w Imperium, ale nawet mała wojna religijna jest gorsza od kiepskiego pokoju. ("Każde martwe marzenie. Opowieści z meekhańskiego pogranicza" Robert M. Wegner)
- – A ty? Będziesz tak siedział i patrzył, jak wszystko się wali?
– Obiecałem.
To słowo ma barwę popiołu i ciężar góry.
– Jesteś głupcem – tym razem brzmi to protekcjonalnie, ale też przyjaźnie. – Skoro ona gra przeciw tobie rękoma śmiertelników, skoro gra twoim poczuciem honoru, odpowiedz tym samym. Dotrzymaj słowa. Najlepiej, jak się da.
– Ale jak? Powiedz mi jak?!
Dziewczyna wykonuje gest i płatki popiołu wirują, opowiadając historię." ("Pamięć wszystkich słów. Opowieści z meekhańskiego pogranicza" Robert M. Wegner)