Bitwa o Meekhan lub bitwa pod Meekhanem była wielodniową, decydującą bitwą wojny Imperium Meekhańskiego z Se-kohlandczykami. Miażdzące zwycięstwo Imperium pozwoliło armii Meekhanu przejść do ofensywy i wyprzeć najeźdźców z granic państwa.
Przed bitwą
Imperium Meekhańskie, którego armia składała się głównie z piechoty, przegrywało bitwę za bitwą przeciw siłom koczowników z powodu braku własnej jazdy, mogącej przeciwstawić się najeźdźcom w polu. Już we wczesnej fazie wojny Imperium zaczęło szkolić odziały kawalerii i ściągać najmników, ale przez dwa pierwsze lata wysyłano je bezpośrednio na front, aby wspomóc wykrwiającą się piechotę. Niewielkie oddziały jazdy zostawały z łatwością rozbijane przez wielokrotnie liczniejsze siły wroga.
Dopiero generał Genno Laskolnyk, dostawszy wolną rękę w tworzeniu konnicy Imperium od cesarza ber-Arlensa, zakazał używania nowoformowanych pułków, aby stworzyć z nich prawdziwą armię. Zajęło to kolejne dwa lata, podczas których piechota Imperium musiała walczyć bez wsparcia jazdy. Doprowadziło to między innymi do przegranej bitwy pod Grenolyt, gdzie poległo 18,000 meekhańskich żołnierzy, a w pozostałych bitwach i potyczkach kolejne 60,000.
Imperium Meekhańskie
Pierwsza Armia Konna stanęła do walki pod stolicą, Meekhanem, w liczbie 30,000. Dowództwo nad nią objął osobiście generał Genno Laskolnyk. Oprócz niej Imperium wystawiło swoją słynną cieżką piechotę.
Se-kohlandczycy
Yawenyr przystąpił do bitwy na czele sił wielokrotnie przewyższających liczbowo Pierwszą Armię Konną. Wśród a'keerów Se-kohlandczyków znajdowały się doborowe formacje Jeźdzców Burzy, a także oddziały innych plemion (m. in. Sahrendey), które Ojciec Wojny podporządkował sobie przed wojną.
Przebieg bitwy
Pierwszego dnia Yawenyr rzucił do walki wyłącznie siły podporządkowanych plemion. Wojownicy Sahrendey zostali wysłani przeciw ciężkiej piechocie Imperium między wzgórza i sady, aby wciągnąć piechotę w pułapkę. Meekhańscy żołnierze odparli atak i pozostali na pozycjach, zabijając większość Sahrendey.
Decydującą rolę w przebiegu bitwy odegrał generał Laskolnyk na czele Pierwszej Armii Konnej i to jemu powszechnie przypisywane jest zwycięstwo w tej bitwie.
Straty Se-kohlandczyków wyniosły w sumie 60,000 wojowników.
Staty po stronie Armii Imperium są nieznane. Wiadomo, że zginęło około 2000 żołnierzy z 67. Pułku Pieszego, ponad 2000 z 25. Pułku Pieszego, około 2000 z 39. Pułku Pieszego i około 1000 żołnierzy z Pułku Gwardii Cesarskiej. Straty wyniosły co najmniej 10000 żołnierzy.
Skutki
Bitwa doszczętnie złamała morale najeźdźców. Było to pierwsze walne starcie, które nie skończyło się klęską meekhańskiej armii. Imperium bez zwłoki rozpoczęło własną ofensywę, mającą na celu wyparcie wroga na Stepy. Efekt psychologiczny bitwy był bardzo silny - uciekające oddziały koczowników przegrywały z meekhańską kawalerią nawet przy trzykrotnej przewadze.
Dalekosiężnym skutkiem zwycięstwa Imperium nad Se-kohlandczykami było powstanie Wozaków na Stepach przeciw Ojcu Wojny, zakończone brutalnym stłumieniem buntu i Krwawym Marszem Verdanno.