| Cetron-ben-Goron | |
|---|---|
 Cetron | |
| Wiek | około 50 |
| Pseudonim | Gruby, Cet |
| Pochodzenie | Ponkee-Laa |
| Kultura | Ponkee-Laa |
| Przynależność | Liga Czapki |
Cetron-ben-Goron (pseud. „Gruby”) to członek Ligii Czapki i przywódca jednej z najsprawniejszych gildii złodziei w Ponkee-Laa. Przewodzi ponad dwóm setkom różnej maści przestępców. Okazjonalnie, pod jego skrzydła trafiają niezależni złodzieje tacy jak Altsin Awendeh. Jego prawą ręką jest Kerlan.
Wygląd i charakter[]
Cetron jest grubokościstym, korpulentnym mężczyzną w sile wieku. Średniego wzrostu. Ma jasne oczy i czuprynę siwych włosów. Zachowuje się i ubiera jak wzbudzający zaufanie kupiec. Posiada wielkie, ciężkie dłonie, co psuje mu wypracowany wizerunek niepozornego rzemieślnika. Podopieczni za jego plecami określają go mianem „Grubego”. Ci, z którzy są z przełożonym w większej zażyłości, zwracają się do niego Cet.
Cetron to rzeczowy, zasadniczy człowiek. Jest zdecydowany w swoich działaniach i rzadko przebiera w środkach. Wymaga od podwładnych bezwzględnego posłuszeństwa. Mimo szorstkiego i cynicznego usposobienia, Cetron jest zdeterminowanym idealistą, który kocha Ponkee-Laa i szczerze wierzy, że Liga Czapki przyczynia się do poprawy jakości życia mieszkańców. Dba o swoich ludzi. Ma szczególną słabość do Altsina Awendeha. Kupcy i rzemieślnicy w dzielnicy Cetrona darzą go szacunkiem. Altsin zauważa, że nie jest to szacunek powodowany strachem czy uniżonością, ale szczera wdzięczność za jego protektorat.
Historia[]
Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu. Uciekaj.
Cetron urodził się w Ponkee-Laa. Zaznał życia ulicznego szczura, walcząc na ulicach o przetrwanie. Od zawsze twierdził, że Ponkee-Laa wytrzyma wszystko: od najazdów nesbordskich flotylli, poprzez szalonych władców i kapłanów, na Meekhanie kończąc.
Gdy miał dwanaście lat, przyjaźnił się z niejakim Deargonem Kanewosem. Ten w późniejszym czasie nawrócił się i został kapłanem Pana Bitew. Mężczyźni jednak utrzymywali znajomość, wyświadczając sobie przysługi. Cetron wynajmował swoich ludzi gdy ktoś groził pielgrzymom lub uszczuplał świątynny skarbiec. Deargon zaś pomagał gildii rozwiązywać problemy ze strażą.
Po jakimś czasie Cetron doszedł do wysokiej pozycji w półświatku miasta, znacząco wzbogacając się. Otworzył własny interes. Został przywódcą jednej z najpotężniejszych gildii złodziei w Ponkee-Laa, kontrolując Średnie Valee, dzielnicę portową. Objął większość kupców oraz rzemieślników swoim protektoratem, pożyczając im pieniądze, oferując ochronę przed innymi gildiami lub rozprawiając się z urzędnikami miasta sprawiającymi kłopoty. Cetron zamieszkał w Średnim Valee we własnej dwupiętrowej kamienicy, pod którą mieścił się sklep, który od czasu do czasu zmieniał profil.
Altsina poznał, gdy chłopak miał około dziesięciu lat. Dzieciak próbował go okraść. Mężczyzna zlitował się nad sierotą i przygarnął go pod swoje skrzydła, szkoląc go i pozwalając mu pracować na wpół niezależnie.
Opowieści z meekhańskiego pogranicza. Wschód – Zachód[]
Światło na klindze miecza[]
Deargon Kanwes odwiedza swojego przyjaciela z dawnych lat. Mówi mu, że Świątynia Reagwyra padła ofiarą kradzieży. Zaginęła ich najświętsza relikwia, Miecz Pana Bitew. Przywódca gildii złodziei oferuje im pomoc, angażując swoich ludzi w sprawę. Cetron stwierdza, że pomocny może okazać się również Altsin, któremu dzień wcześniej polecił udać się w interesach do Horgersa, przywódcy jednego z pirackich statków nesbordczyków. Cetron zaopatrzył bowiem piratów przed łupieżczą wyprawą na statki miasta Ar-Mittar, głównego konkurenta morskiego Ponkee-Laa. Szef gildii podejrzewa, iż jego podopieczny jest na tyle bystry (a zarazem nieodpowiedzialny), że może wiedzieć coś o świątynnej zgubie. Wysyła po chłopaka Kerlana. Gdy Altsin dociera na miejsce, omawiają incydent z Deargonem. Złodzieje dochodzą do wniosku, że sprawa jest poważna. Altsin, jako jeden z wielu ludzi Cetrona, ma pracować niezależnie. Szef ma mu jedynie zapewnić środki pozwalające na prowadzenie śledztwa.
Sakiewka pełna węży[]
Cetron wysyła Altsina po Sanwesa, jednego ze swoich ludzi. Sanwes odwiedza wieczorami swoją kochankę w Klaweli, dzielnicy arystokracji. Cetronowi zależy, by chłopak został odeskortowany poza granice Ponkee-Laa, bowiem popadł w poważny zatarg z Deranysem Flenwasem, szefem gildii rzeźników rozpowiadając całemu miastu o dawnym romansie z jego córką. Rozkazuje Altsinowi i Sanwesowi by wykonali zadanie jak najszybciej i kategorycznie zabrania jakichkolwiek odwiedzin w Wysokim Mieście. Sanwes namawia jednak Altsina na ostatnią wizytę w dzielnicy bogaczy, gdyż wisi komuś przysługę i potrzebuje pomocy drugiego złodzieja by dostarczyć pewne dokumenty. Włamują się do rezydencji hrabiego Terleacha. Kończy się to śmiercią Sanwesa, który ginie z rąk barona Ewenneta-sek-Gresa i otruciem Altsina. Terleach, który przeszukuje ciało Sanwesa, znajduje w jego ubraniu zaszyty list. Widnieje na nim informacja od złodzieja: wynajął go Ewennet-sek-Gres i w razie śmierci należy poinformować Cetrona-ben-Gorona. Hrabia kontaktuje się z szefem gildii.
Cetron wysyła swoich ludzi po Altsina. Znajdują półżywego chłopaka w rzece. Szef rozkazuje im go przenieść do siebie i wynajmuje uzdrowicieli. Czeka, aż podopieczny odzyska przytomność. Gdy Altsin dochodzi do siebie, widzi, że szef jest wściekły - chłopcy złamali jego kategoryczny zakaz. Jeden nie żyje, a drugi cudem przeżył. Ponadto, włamanie do rezydencji jednego z najpotężniejszych członków Rady Miasta, wywołało wrzawę. Arystokraci i możni plotkują, że ktoś próbował zabić Terleacha i podejrzenie może paść na Ligę Czapki. Jest to sytuacja bardzo niekorzystna dla zrzeszenia, zwłaszcza iż w Radzie zwolniło się parę miejsc i w gestii hrabiego leży, któremu arystokratycznemu stronnictwu one przypadną. Cetron ruga Altsina za skrajną nieodpowiedzialność. Tłumaczy mu sytuację w mieście i ponawia zakaz – Altsin nie ma prawa zbliżać się do Wysokiego Miasta i mścić się za Sanwesa. Grozi złodziejowi, że będzie miał na niego oko.
Objęcia miasta[]
Hrabia Bendoret Terleach przejmuje władzę nad miastem. Jest w komitywie ze Świątynią Reagwyra. Zburzył panujący dotychczas porządek i równowagę, ogłaszając świętą wojnę z występkiem i przestępczością. Robi czystki. Żaden przestępca, prostytutka czy żebrak nie mogą się czuć bezpiecznie. Egzekucje bez procesów są na porządku dziennym. Niektórych przestępców po schwytaniu torturują, dzięki czemu udaje się im rozpracować struktury, zyskując sporą przewagę nad Ligą Czapki. Hrabiemu udało się wyrżnąć niektóre gildie zrzeszone w Lidze. Jego zbrojnym ramieniem są Prawi, czternastu młodych arystokratów, którzy walczą opętani nieznanym rodzajem potężnej magii. Terleach posuwa się również szantażu. Zabija Kerlana, wysyłając jego głowę Cetronowi i tym samym dając do zrozumienia by się nie mieszał. Rozproszeni bandyci szukają protektoratu między innymi u Cetrona. Gruby jest wściekły, zwłaszcza, że Gryghas, obecny anwalar Ligii Czapki, zaszył się w swojej norze i nie zapobiega zaistniałej sytuacji. Cetron dochodzi do wniosku, że przejęcie władzy w Lidze Czapki i postawienie się Terleachowi to jedyny sposób na to, by uratować Ponkee-Laa i przywrócić dawny stan rzeczy. Gorąco wierzy, że tylko sprawnie zarządzana Liga Czapki będzie w stanie pokonać religijne szaleństwo hrabiego Terleacha. W tym czasie, po pięcioletnim wygnaniu, do miasta wraca Altsin Awendeh. Odwiedza swojego dawnego opiekuna. Cetron jednak traktuje swojego byłego podopiecznego z chłodem i dystansem. Mówi, że pięć lat to za długo. Nie jest głupi i nie zaufa mu ponownie. Daje złodziejowi do zrozumienia, że ten już nie jest jego człowiekiem i mu nie pomoże. Oznajmia mu, że nie zabił go z dwóch powodów: z ciekawości i w ramach spłaty dawnego długu.
Gdy Cetron planuje wojnę z Gryghasem, Altsin odwiedza go ponownie w kamienicy. Zamiast powitania, daje mu w zęby. Po szarpaninie, złodziej mówi szefowi, że przyszli do niego ludzie Gryghasa z ofertą. Anwalar dowiedział się, że Altsin powrócił do miasta. Obiecał mu pięćset cesarskich orgów za zabójstwo Cetrona. Na dowód, Altsin przekazuje Grubemu buteleczkę z trucizną. Razem decydują się wykorzystać to przeciwko przywódcy Ligii.
Układają plan ataku na Warzelnię, starą, meekhańską dzielnicę z magazynami, którą Gryghas obrał na kryjówkę. Ludzie Cetrona mają wpłynąć do niej rozpędzoną barką, wykorzystując liczne kanały. Problematyczne jest jedynie dokładne miejsce przebywania Gryghasa. Mężczyźni znajdują na to sposób. Altsin ma się udać do Warzelni, ściągnąć na siebie uwagę anwalara i próbować wynegocjować większą cenę za głowę Cetrona. Złodziej ma być ubrany w czerwony, widoczny z daleka płaszcz. Jest to sygnał, który ma powiedzieć Cetronowi, w którym magazynie znajduje się przywódca Ligii.
Plan powodzi się. Okazuje się, że Gryghas nie działał z wygody i tchórzostwa. Był cały czas opłacany przez hrabiego Terleacha, dostarczając mu informacji w zamian za protekcję. Pozwalało to fanatykom szybko rozpracowywać siatki przestępcze w Ponkee-Laa. Cetron wykonuje egzekucję na Gryghasie, posyłając go na dno morza. Ludzie byłego anwalara składają przysięgę Cetronowi.
Altsin dowodzi swojej lojalności, ryzykując własnym życiem i zabijając jednego z Prawych. Gruby oferuje mu ponowną współpracę. Złodziej jednak odmawia i prosi o pieniądze w ramach nagrody. Mówi, że ma własne problemy na karku, a porachunki w półświatku Ponkee-Laa to już nie jego sprawa. Cetron niechętnie godzi się.
Rzeka wspomnień[]
Atak Cetrona na Warzelnię zyskuje niemal legendarny status w Ponkee-Laa. W mieście powiada się, że nowy anwalar pokonał Gryghasa dwudziestoma pełnomorskimi galerami z tysiącem portowych bandytów na pokładzie. Cetron zdobywa nowych sojuszników. Zawiera pakt z czarownikami z D’Artweeny. Magicy boją się stosu, jaki mógłby ich czekać za używanie nieaspektowanej magii. Kapłani Reagwyra nie mają bowiem litości dla tych, którzy nie przestrzegają Kodeksu. Hrabia Terleach z kolei, powodowany śmiercią jednego z Prawych, wycofuje swoich ludzi z miasta, czekając na dogodny moment do kontrataku.
Coś jednak sprawia, że niespodziewanie atakuje Muhreyę, jedną z dzielnic Ponkee-Laa. Arystokrata upewnia się, że zapalacze lamp nie dopełnią dzisiejszej nocy swoich obowiązków. Cetron jest jednak przygotowany na wojnę od dłuższego czasu. Posyła swoich skrytobójców i oraz magów z D’Artweeny na dachy kamienic, gdzie trwa właściwa walka. Nowy anwalar wykorzystuje również portowe kanały i piwnice by dziesiątkować oddziały hrabiego. Zarówno Cetron jak i Terleach mają po swojej stronie czarnoksiężników. Prawi jednak bez problemu radzą sobie z zabójcami Ligii Czapki, jednak nie na długo – ci giną w zagadkowych okolicznościach. Cetron po raz kolejny wygrywa z Terleachem.
Pamięć wszystkich słów. Opowieści z meekhańskiego pogranicza[]
Sever Raja, jeden z przedstawicieli Ligii Czapki w zamorskiej Kamanie, wysyła do Cetrona list. Skontaktował się z nim niejaki Altsin Awendeh i prosi o pomoc, powołując się na Cetrona właśnie. Anwalar odpowiada Severowi, by nie ufał Altsinowi. Ostrzega go, że wokół złodzieja mogą się dziać podejrzane, tajemnicze rzeczy. Mimo wszystko, Cetron prosi Raję, by przekazał dawnemu podopiecznemu informacje z Ponkee-Laa. Hrabia Terleach wzrósł w siłę i znowu przejmuje władzę nad miastem. Tym razem robi to subtelniej. Świątynia Reagwyra zaczęła opiekować się biedotą, wyrywając ludzi spod wpływu Ligii Czapki. Żebracy i kalecy, w zamian za dach nad głową i ciepły posiłek, muszą sobie jedynie wykonać tatuaż – durwon, symbol Pana Bitew. Gruby nie zamierza siedzieć bezczynnie i planuje atak na hrabiego. Ponawia propozycję współpracy. Altsin nie przybywa jednak do miasta.
Cytaty[]
Kiedyś ci już mówiłem, że to moje miasto. Nie wyniosę się z niego i nikt mnie stąd nie wyrzuci.
—Cetron do Altsina