Dolina Dhawii to na wpół mityczne miejsce położone na zachodnim krańcu Amonerii. Najświętsze miejsce Seehijczyków. Dolina jest miejscem, gdzie Czarne Wiedźmy służą seehijskiemu bogowi, Oumowi. Według mieszkańców Kamany, Dolinę Dhawii spowija wieczna mgła. Z Doliny Dhawii prawie żaden obcy nie wychodzi żywy.
Położenie
Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu. Uciekaj.
Według ojca Enroha, któremu jako jednemu z nielicznych udało przeżyć się wizytę u Czarnych Wiedźm, Dolina rzeczywiście pokryta jest nieprzejrzystą, gęstą mgłą, skrywającą w sobie ogromną, osobową Moc. Z drugiej strony, gdy Altsin schodzi ze wzgórz do Doliny, mgła ustępuje. Dolina Dhawii położona jest na zachodzie wyspy, wśród wiecznie zamglonych wzniesień wyżyny Onloat. Jedynie od południa dolina ograniczona jest największym zbiornikiem wodnym na wyspie – jeziorem Araya, które zasilane jest przez wody Maluaryny. Już na samym jeziorze wyczuwalna jest niezwykła Obecność, a powietrze staje się gęste i zamglone. Dolinną gęstwinę i jej okolicę cały czas patrolują Czarne Wiedźmy wraz ze swoimi oddziałami wojowników.
Dolina Dhawii ma kształt wrzeciona (lub raczej ogromnego kadłubu statku) o długości pół mili i szerokości na ćwierć mili. Jej dno jest porośnięte bardzo gęstym lasem dębów anuhijskich. Na pierwszy plan wysuwają się jednak Vanuhii, prastare drzewa-olbrzymy w liczbie dwóch tuzinów. Ich wysokość sięga trzystu stóp. Ich kora i liście mają kolor ciemnego szkarłatu. Ich konary wyrastają na wysokości czterdziestu jardów. Każdy z konarów ma grubość pnia dębu. Dęby anuhijskie to gatunek hybrydowy, powstały ze skrzyżowania vanuhii i zwykłych dębów.
Tak naprawdę vanuhii to jedynie gałęzie Drzewa, które spoczywa pod ziemią. Drzewo to właśnie seehijski bożek, Oum, który przybył na wyspę w postaci olbrzymiego okrętu, po którym Dolina Dhawii uzyskała specyficzny kształt.
Na środku Doliny znajduje się polana o średnicy stu jardów. Na środku polany wyrasta się jedno z ogromnych vanuhii, przykrywające ją swą koroną. Wokół drzewa wybudowane jest kilkadziesiąt budynków oraz baraków. Pień drzewa okala rotunda o wysokości dwudziestu stóp i szerokości sześćdziesięciu.
To właśnie budowla wokół vanuhii jest miejscem, gdzie można stanąć z Oumem twarzą w twarz. Po wejściu do rotundy, widok otwiera się na korytarz oraz kolejne drzwi, strzeżone przez dwóch wojowników. Za drugimi drzwiami znajduje się ogromna sala. Na ścianie przylegającej do pnia drzewa, wyrzeźbiony jest ciemnoczerwony, wysoki na dziesięć stóp tron. Szczyt oparcia ozdobiony jest dwułokciową płaskorzeźbą przedstawiającą ludzką twarz o dzikich, surowych rysach. Na tronie zasiadają wychudzone, blade zwłoki starca stanowiące zmyłkę dla odwiedzających. Oum przemawia bowiem przez twarz wyrzeźbioną w tronie.
Historia
Oum to jeden statek z Nieśmiertelnej Floty, składającej się z dwustu sześciu okrętów. Flota przybyła na kontynent podczas Wojen Bogów. Stanowiła wyzwanie nawet dla najpotężniejszych magów i awenderi. Udało się jednak odepchnąć ją od brzegów. Błądząc po morzach, okręty wspierały z czasem wybrane strony podczas Wojen. Gdy jednak stworzono Mrok, Flota wycofała się, za wyjątkiem Ouma, którego złapał sztorm. Ogromny, nienaturalny sztorm był wynikiem złączenia się awenderi boga Ganeruldi. Załoga Ouma ginęła wśród potężnych fal, jednak bożek ostatkiem sił odnalazł wyspę. Wpłynął w gardziel jednej z rzeki, spiętrzając jej wody. Skutkiem było powstanie wąskiego ujścia Maluaryny, zmiany jej biegu oraz jeziora Araya. Gdy Oum osiadł na ziemi, zapuścił korzenie, dając początek drzewu vanuhii na wyspie.