|
UWAGA!
Spoilery z 5. tomu Każde Martwe Marzenie! |
| Eusewnia Wamlesch (kon-Pores) | |
|---|---|
| Wiek | 35-40 lat |
| Pochodzenie | północne prowincje Meekhanu |
| Kultura | Meekhan |
| Zajęcie | Pierwszy Ogar Imperium |
| Przynależność | Imperium Meekhańskie |
| Rodzina | dwójka dzieci, kochanek: cesarz Kregan-ber-Arlens |
Eusewenia "Suka" Wamlesch (właściwie kon-Pores) jest Pierwszym Ogarem Imperium.
Życiorys[]
Początki kariery[]
Pierwsze wzmianki o jej życiu dotyczą Wielkiej Bitwy o Meekhan, w czasie której była gońcem na usługach Psiarni - jako świeżo zwerbowane szczenię. Do stolicy przybyła około pół roku przed bitwą razem z falą uchodźców z północnych prowincji, pokonując w ten sposób sto mil wędrówki. Stolica przywitała ją na pozór gościnnie, gdy grupa osób pochodząca z tej samej okolicy co ona zaproponowała pomoc. Okazało się to pułapką i przyszła pierwsza Suka musiała się bronić zabijając dwóch mężczyzn i przeganiając pomagającą im kobietę. Zwabiona krzykami staż miejska aresztowała Eusewenię i w szybkim procesie (jak większość w czasie Rudej Jesieni) została skazana na śmierć przez powieszenie. Wtedy, gdy oczekiwała w celi na wyrok, dostała propozycję wstąpienia do Psiarni. Wybór było oczywisty i Eusewenia została członkinią wywiadu zewnętrznego.
I tak Psiarka została agentem, nie, to za dużo powiedziane, została szczenięciem, które miało przed sobą długą drogę do prawdziwego Ogara. W ten też sposób trafiła do korpusu cesarskich gońców, gdzie narybek Szczurów i Ogarów służył ramię w ramię z tym wszystkimi urzędnikami, dla których nie było innej roboty, a nawet z pewną liczbą szlacheckich dzieciaków, zbyt młodych by zaciągnąć się do armii, i przez cały dzień dostawała najprostsze i wymagające najmniej myślenia zadania. Przynieś, wynieś, pozamiataj. Dostarcz wiadomość w jedno miejsce i zanieś odpowiedź w inne.
Rola w bitwie o Meekhan[]
Najważniejszą informacją, jaką miała przekazać w czasie bitwy, była wiadomość o zaginięciu wielkiej chorągwi Meekhanu, która miała być sygnałem do wielkiej szarży kawalerii Laskolnyka. Od tego momentu została jedynym łącznikiem pomiędzy pierwszym Szczurem, a cesarzem. To stanowisko wiązało się z olbrzymim ryzykiem, gdyż dostęp do tak ważnych informacji groził szybkim zgonem wraz z końcem bitwy. Dlatego Eusewenia prawdopodobnie zawdzięcza życie swojemu pomysłowi, dzięki któremu ocalono stolicę. Gdy zrozumiano, że wielka chorągiew przepadła to ona zasugerowała stworzenie nowej, mówiąc:
Jeszcze może załopotać, panie.
Korzystając z materiałów znajdujących się pod ręką stworzono nową chorągiew, by piechota otworzyła drogę do ataku konnicy. Zapewniło to idealną koordynację oddziałów i pozwoliło na totalne rozbicie wojsk Yawenyra.
Zszyto ją pospiesznie z wielu materiałów. Dolną, krwawoczerwoną połowęstanowiły płaszcze gwardzistów, górną, granatową wycięto ze ścian cesarskiego namiotu, żółte obrusy kryjące stoły w tym namiocie utworzyły zarys złotej korony a peleryny gońców naszyto na środku w kształcie płatków pierwiosnka.
Praca po bitwie[]
Po bitwie została oddana pod skrzydła drugiego Ogara, Blunreha Omnawella, który zgodnie z rozkazami cesarza zmienił jej nazwisko i nadał pierwszy tytuł szlachecki. Tak zaczęła się jej kariera, która doprowadziła ją na szczyty hierarchii Imperium.
Charakter[]
Eusewenia jest znana ze swojej bezwzględności i niszczenia swoich wrogów. Potrafi sobie poradzić w stresujących sytuacjach i logicznie myśleć nawet pod dużą presją. Jej nienawiść wzbudza strach, ale wydaje się, że potrafi górować nad dobrem Imperium. Szczególnie znienawidzona przez nią jest Szczurza Nora, przez co w krytycznym momencie w dziejach Imperium Meekhańskie najważniejsi przedstawiciele tej organizacji zaczęli popadać w niełaskę cesarza, co może zakończyć się katastrofą.